Մինչ բուն խոսքին անցնելը, հիշենք, որ Հիսուսի ծննդյան մասին մարգարեություն կար դեռ Նրա ծնունդից 700 տարի առաջ, երբ Եսայի մարգարեն բարբառեց. «Ահա կույսը պիտի հղիանա, և մի Որդի պիտի ծնի, ու Նրան պիտի Էմմանուել կոչեն, որ նշանակում է Աստված մեր մեջ» (Եսայի 7.14):

Պողոս առաքյալի գրած նամակներից Հռոմեացիներին ուղղված նամակը ամենից ծավալուն նամակն է: Ինչպես մնացյալ նամակներն այն ունի տարբեր բաժինններ` ողջույնի շնորհակալության և այլն: Սակայն գլխավոր մասը վարդապետական բաժինն Է, ուր առաքյալը նաև անդրադառնում է մարդու մեղանչական բնությանը և մեղքից ազատվելու մարդկային ինքնուրույն ջանքերի անկարողությանը:

Մարդու կյանքի կարևորագույն արժեքներից մեկը ճշմարտությունն է և այդ ճշմարտության էության ընկալումը: Կան բազմաթիվ ըմբռնումներ ճշմարտության վերաբերյալ: Այդուհանդերձ մարդու համար այս հասկացության վերջնական բացահայտումը միշտ էլ խորհուրդ է մնում. մարդն իր կյանքի ընթացքում միշտ փնտրում է ճշմարտությունը` հասկանալու համար դրա իսկությունը, որը երբեմն արտահայտվում է նրա համար` իբրև հարաբերական հասկացություն, երբեմն բացարձակ հասկացություն:

Աստվածհայտնությունը` միմյանց փոխանցելով ողջույնը. «Քրիստոս ծնաւ եւ յայտնեցաւ, ձեզ եւ մեզ մեծ աւետիս»: Ի լրումն ժամանակի իրականացավ Եսայի մարգարեի խոսքը, թե «Ահա կոյսը պիտի յղիանայ եւ մի որդի պիտի ծնի, եւ Նրան պիտի կոչեն Էմմանուէլ, որ նշանակում է Աստուած մեզ հետ»:

Երեկ տարբեր լրատվամիջոցներում, նաև «ֆեյսբուքում» շրջանառվող լուրը, թե Վրաստանի պատրիարք Իլյա 2-րդը, Կովկասի մահմեդականների հոգևոր առաջնորդ Ալահշուքյուր Փաշազադեի հետ խոսելով Ղարաբաղի թեմայի շուրջ, ասել է, թե Ղարաբաղը եղել և մնալու է Ադրբեջանի մասը, չի համապատասխանում իրականությանը:

Տեր Բաբկեն քահանա Հայրապետյանի խոսքով հին ժամանակներում նոր տարին նշում էին օգոստոսին: Դա պայմանավորված էր Հայկի` Բելի դեմ տարած հաղթանակով: Նոր տարին իր մեջ խորհուրդ ունի, որովհետև, ըստ ավանդության, Բաբելոնում ազգերը բաժանվեցին և 72 ազգերից ամեն մեկն հասավ այն վայրը, որտեղ պետք է բնակվեր: Երբ Հայկ Նահապետը օգոստոսի 11-ին սպանեց Բելին, այդ օրը դարձավ Նոր տարվա օր:

Ավանդությունների գեղեցկությունը` որ ժամանակի ու տարածության միջով ձեռք են բերում նոր գծեր ու դառնում են խմբային ենթագիտակցության սեփականություն: Չգիտեմ` պատմությունը, որ պատրաստվում եմ պատմել, իրոք տեղի՞ է ունեցել Ճապոնիայում: Ինձ պատմել են Ծննդյան տոների գիշերը, երբ նստած էի բուխարու առաջ ու նայում էի ներսում գալարվող կրակին:

Մի անգամ մի տիրակալ հրամայեց հավաքել իմաստուններին, որպեսզի նրանք որոշեն` որն է մարդու մարմնի ամենակարևոր մասը: Էնդոկրինոլոգը հայտարարեց, որ ամենակարևորը ներքին սեկրեցիոն գեղձերն են, քանի որ նրանք կարգավորում են օրգանիզմի բոլոր ֆունկցիաները:

Մի քանի տարի առաջ ԱԺ-ում «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին» օրենքում փոփոխություններ մտցնելու շուրջ քննարկումները մեկնաբանելիս, պատասխանի իրավունքով հանդես եկա տ. Ղևոնդ քահանա Վարդանյանի հարցազրույցի կապակցությամբ («Իրավունք de facto», թիվ 16 (76))։ Քահանան հավատացնում էր, որ եկեղեցի-պետություն համագործակցության արդյունքում աղանդների հարցով վտանգը կանխարգելելի է, և անհանգստանալու կարիք չկա։

Մի քանի շաբաթ առաջ ննջեց Երուսաղեմի սուրբ Հակոբյանց միաբանության պատրիարք Թորգոմ արքեպիսկոպոս Մանուկյանը։ Ըստ կանոնակարգի, Միաբանական ընդհանուր ժողովն ընտրեց Արիս Շիրվանյանին որպես պատրիարքի փոխանորդ։ Իսկ վերջնական ընտրությունը, ըստ նույն ժողովի որոշման, տեղի է ունենալու 2013 թ. հունվարի 23-25-ն ընկած ժամանակահատվածում։ Իսկ ինչո՞ւ հենց այդ օրերին. որովհետև Նոր տարին ու Սուրբ ծնունդը Երուսաղեմում սովորաբար զբոսաշրջիկների և ուխտավորների եռուզեռի ժամանակաշրջանն է լինում։ Իսկ Սուրբ ծնունդը մենք՝ հայերս, այնտեղ տոնում ենք հունվարի 19-ին։ Այնպես որ Սուրբ ծննդից հետո հուսով ենք, որ հայոց Երուսաղեմը իր նոր պատրիարքը կունենա՝ արժանի այդ մեծ ու պատասխանատու անվանը։ Սրանք հենց այնպես ասված խոսքեր չեն, այլ լուրջ հիմնավորված։ ՈՒստի հարկ է, որ ընթերցողը նախ ծանոթանա Երուսաղեմի հայոց պատրիարքության պատմության ակունքներին։